انشاء درباره ی درخت بیشت حقیت دانستنی باشه تا عاطفی تاج میدم

بفرما تاج یادت نره درخت نقش بسیار مهم و حیاتی را در زندگی بشر ایفا می‌کند و علاوه بر زیبا کردن و پاکیزه کردن محیط زندگی ما قابلیت‌های بی‌شمار دیگری نیز دارد. نهال‌های جوان به دست خاک سپرده می‌شود تا به درختانی نیرومند و سرسبز بدل گردند. قرن‌هاست که درخت یکی از مهم‌ترین عناصر زندگی بشر بوده است. از سویی مقدمات پیشرفت بیشتر صنعت و فناوری را موجب می‌شوند و منابع تأمین کننده محصولاتی نظیر وسایل چوبی، مبلمان، لوازم التحریر (کاغذ، انواع مدادهای مختلف) ‌الوار و هزاران محصول دیگر محسوب می‌شوند و از سوی دیگر به منزله ریه‌های یک شهر تلقی شده و نقش مهمی را در تأمین سلامت اعضای جامعه ایفا می‌کنند که این مورد اخیر از موارد قبل مهم‌تر است؛ چرا که به دلیل فعالیت کارخانجات صنعتی و نیز ازدیاد وسایط نقلیه عمومی و فعالیت روزانه آن‌ها در سطح شهرهای بزرگ از جمله تهران، آلاینده‌ها و گازهای مهلک و خطرناکی نظیر دی اکسید کربن در هوای شهرها فزونی یافته و سلامت افراد را تهدید می‌کند و افزایش هرچه بیشتر این مواد آلاینده کاهش میزان اکسیژن در هوا را سبب می‌شود و این وضع نامساعد، گروه‌های آسیب‌پذیر نظیر بیماران ریوی و قلبی، سالخوردگان و کودکان را بیشتر تهدید می‌کند. در چنین شرایطی مساله درخت و درختکاری راه حلی مناسب برای مبارزه با آلودگی‌های مذکور به شمار می‌آید. ما پانزده اسفند را به عنوان روز درخت کاری جشن می‌گیریم تا هرگز فراموش نکنیم درختان این زیبایی‌های خلقت چقدر مفید هستند و هر کس باید حداقل یک نهال بکارد تا دیگران نیز بتوانند از این نعمت خدادادی استفاده کنند. با کاشت درختان سازگار با وضعیت جوی ایران و با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی خشک و کم باران اغلب مناطق کشور، می‌توان محیط زیست را لطیف و با طراوت کرد. طبیعت و فضای سبز وسیله‌ای برای بقای بشری و حفظ زیبایی شهر است و به عنوان میراثی ارزشمند به همه انسان‌ها تعلق دارد. نتیجه گیری ما از این انشا این است که درختان ریه‌های کره زمین هستند، همانطور که یک انسان بدون ریه و بدون تنفس می‌میرد، جهان هستی نیز بدون این درختان خواهد مرد. به همین جهت همه ما کودک و بزرگ، جوان و پیر، زن و مرد در برابر جهان هستی خود مسئولیم. پس چه خوب است روز درختکاری را بهانه کنیم و درختی را به نشانه احترام به محیط زیست خود در خاک بکاریم.